Heb je wel eens een roadtrip langs de historische D-Day stranden overwogen? Ik kan het je zeker aanraden.
In Normandië werd door WO II een triest stuk wereldgeschiedenis geschreven. De D-Day-stranden zijn nog steeds de stille getuigen van een gruwel die nooit vergeten mag worden…
Een tocht langs de D-Day stranden is dan ook een eerbetoon aan zij die voor onze vrijheid gevochten hebben.
Lees hieronder mijn relaas …
DE LANDINGSSTRANDEN VAN D-DAY
Overal in Frankrijk kan je sites uit de Tweede Wereldoorlog vinden. Maar de bekendste zijn toch de landingsstranden van D-Day : Utah Beach, Omaha Beach, Juno Beach, Gold Beach en Sword Beach.
Het doel van onze passage in dit deel van Normandië was dan ook om enkele landingsplaatsen en musea te bezoeken die belangrijk waren tijdens WO II.
Hieronder vind je een map met de plekken die we bezochten. Als je rechts bovenaan klikt, kan je de kaart vergroten.
Klik links bovenaan naast mijn profielfoto om de lijst van bezienswaardigheden en hun locatie te zien.
BÉNOUVILLE
Bénouville ligt aan het kanaal van Caen, op zo’n 10 km van Caen zelf.
De Pegasus Bridge hierboven is een historische brug die een cruciale rol speelde tijdens de landingen in Normandië.
De brug is vernoemd naar Pegasus, het vliegende paard dat als embleem op de schouder van de Britse luchtlandingstroepen diende.
OPERATIE OVERLORD
Aan deze Pegasusbrug begon op 6 juni 1944 de bevrijding van Normandië met Operatie Overlord.
Zes zweefvliegtuigen onder commando van majoor John Howard landden vlakbij de brug en slaagden er in deze snel te veroveren. Het bekende codebericht ‘Ham and Jam‘ werd verstuurd om aan te geven dat de operatie geslaagd was.
De originele Pegasusbrug ligt iets verder, naast het Pegasus Memorial. In dit klein museum ontdek je veel voorwerpen, films en verhalen over de strijd die hier gevoerd werd.
Buiten staan ook nog enkele stukken oorlogsgeschut, en een (nagemaakte) glider tentoongesteld.
WEETJE :
de Pegasus Bridge speelt een prominente rol in de film ‘De langste dag‘ uit 1962, een zeer realistisch verslag van de landing op Omaha Beach.
Majoor John Howard had de leiding tijdens Operatie Overlord, en veroverde met zijn divisie de Pegasusbrug.
Het cafeetje aan de Pegasusbrug is het eerste huis dat bevrijd werd. Het deed dienst als eerstehulppost bij de landing.
SWORD BEACH / OUISTREHAM
Een vijftal kilometer verder rijden bracht ons in Ouistreham, bij Sword Beach. Hier brachten we een bezoek aan het museum in Le Grand Bunker (Av. du 6 Juin, 14150 Ouistreham).
Het museum is ingericht in de grote, 17m hoge bunker, die als voormalige commando-en vuurpost in 1944 deel uitmaakte van de beruchte Atlantikwall. Het duurde destijds zomaar eventjes 3 dagen om deze bunker in te nemen!
MUSEUM ‘LE GRAND BUNKER’
Een bezoek aan dit museum is echt wel de moeite waard. Je vindt er her en der niet alleen tal van foto’s, maar ook interessante, onuitgegeven documenten uit deze periode.
Fascinerend om zien is ook hoe het leven van toen in detail gereconstrueerd werd over de 5 niveaus van de bunker.
De scènes in elke kamer zijn zeer realistisch opgebouwd. Je wordt er volledig ondergedompeld in het dagelijkse leven van de Duitse soldaten in deze bunker. Je komt er bijvoorbeeld langs de radiokamer (zie foto hieronder), de slaapplekken, de machinekamer, de observatieposten…
Wij konden ons zo een perfect beeld vormen van hoe het er toen uitzag, en hoe het leven er in deze bunker aan toe ging.,
Op het bovenste niveau is bovendien een grote telescoop bewaard gebleven. Als je hier doorkijkt, krijg je een idee van hoe de Duitsers in een straal van 40 km de ruime omgeving konden observeren. Toch wel indrukwekkend…
Buiten het museum staan ook nog enkele oorlogstuigen te kijk, onder andere enkele oude tanks en artilleriegeschut.
Je vindt er eveneens het origineel gerestaureerd landingsvaartuig dat je hieronder ziet.
WEETJE
Dit landingsvaartuig werd gebruikt tijdens de opnames van Steven Spielberg’s film ‘Saving Private Ryan‘ uit 1998. Een oorlogsfilm geïnspireerd op een echt verhaal uit WO II.
GOLD BEACH / ARROMANCHES
Na een autorit van zo’n 30 km langs de stranden, besloten we een wandeling te maken langs Gold Beach, meer bepaald in Arromanches.
Het strand ligt er nu vredig bij, geklemd tussen de kliffen en de groene velden. Maar de sporen van de Tweede Wereldoorlog zijn hier nog steeds duidelijk zichtbaar. Er zijn bijvoorbeeld nog tal van bunkers en oorlogsgeschut aanwezig.
Bij eb zie je bovendien nog duidelijk de overblijfselen van de tijdelijke ‘haven’, met betonblokken en pontons, in het water.
D-DAY GARDEN
Maak zeker ook tijd om even door D-Day Garden, boven op de kliffen, te wandelen.
Hier worden veel in metaal gemaakte beelden tentoongesteld van militairen in actie. Om stil van te worden met de kustlijn op de achtergrond waar dit alles zich afspeelde…
Helemaal stil werd ik bij het bekijken van dit standbeeld.
De blik in de ogen van de man liet me niet meer los. Het zegt veel, zo niet alles …
WIE IS DIT ?
Maak kennis met D-Day veteraan Bill Pendell.
De toen 22-jarige Brit landde op D-Day hier op Gold Beach. Als verkenner reed hij voor de troepen uit om vijandelijke stellingen in kaart te brengen.
Bill Pendell kreeg heel wat onderscheidingen. De belangrijkste was toch wel het ‘Légion d’Honneur‘, de hoogste onderscheiding die een buitenlander in Frankrijk kan ontvangen.
Dit standbeeld werd gemaakt na één van de jaarlijkse herdenkingen.
OMAHA BEACH / COLLEVILLE-SUR-MER
Laatste etappe van onze tocht langs de D-Day stranden : Omaha Beach, met het Overlord Museum.
Op het strand zie je meteen een indrukwekkend en mooi monument staan : ‘Les Braves‘ (de moedigen).
Dit monument werd gecreëerd om de moed te eren van de duizenden soldaten die hier op D-Day landden om voor onze vrijheid te vechten.
OVERLORD MUSEUM
Ik vond het alvast interessant dat dit museum start met foto’s en informatie van vóór 1940. Hierdoor krijg je een nog completer beeld van WO II.
De tentoonstelling zelf in het Overlord Museum beslaat bijna 2.200 m2, en bevat zomaar eventjes 10.000 stukken (klein en groot), waaronder 40 voertuigen, tanks en kanonnen !
Naar de uitgang toe, ga je dan weer door een portrettengalerij.
Dit vormt een indrukwekkende ode, met veel foto’s van soldaten die hier vochten, en een korte samenvatting van hun verhaal.
Ik pikte er slechts enkele uit. Hun verhaal bezorgde me meermaals kippenvel.
De duizenden stukken van het museum werden geplaatst in heel realistisch ogende burgerlijke en militaire scènes.
De poppen, de straten, de huizen en de geluidsachtergronden maken het allemaal nog wat reëler.
NORMANDY AMERICAN NATIONAL CEMETERY AND MEMORIAL
Na het museum besloten we nog even door te gaan naar de 500 meter verder liggende Amerikaanse begraafplaats, en het monument ter nagedachtenis aan de Amerikaanse soldaten die sneuvelden bij de landing in Normandië.
Het Memorial in Colleville-sur-Mer is een enorme begraafplaats van zo’n 70 ha groot.
WEETJE
De speelfilm ‘Saving Private Ryan‘ die ik hier eerder vernoemde, begint trouwens met een scène op deze begraafplaats.
Vanaf het Memorial krijg je een indrukwekkende kijk over de witte grafzerken, met de kustlijn op de achtergrond.
Hier liggen meer dan 9000 Amerikanen begraven (waarvan nog een 300-tal onbekend zijn). Het geheel biedt een ontzagwekkend en tegelijk triest zicht.
En geloof me : ook al loopt hier veel volk rond, het is hier stil. Heel stil …
Aan het Memorial zelf zijn aan beide zijden gevechtskaarten afgebeeld.
Achter het gedenkteken ligt de ‘Garden of the Missing‘, met de namen van 1557 vermisten. Hier en daar zie je een sterretje bij een vermiste die teruggevonden werd.
Het standbeeld ‘The Spirit of American Youth Rising from the Waves‘
HOE ERVOER IK DE D-DAY STRANDEN?
Het aanschouwen van deze uitgestrekte stranden van Normandië, die een hoofdrol speelden in WOII, maakten verschillende gevoelens bij me los.
De nu zo vredig ogende stranden bezorgden me een mix van emoties. Er was enerzijds het respect en de dankbaarheid tegenover de geallieerden uit verschillende landen die het leven lieten voor onze vrijheid.
Anderzijds was er ook droefheid om die duizenden levens die hier verloren gingen.
Deze gruwel (evenals alle andere oorlogen) mogen nooit vergeten worden…
Heb jij deze stranden ook al bezocht? Heeft het bezoek jou dan ook zo geraakt?
Laat het me gerust weten in een reactie hieronder …
MEER FRANKRIJK?
De rit langs de D-Day stranden was het eerste onderdeel van onze rondreis door Normandië en Bretagne.
Klik HIER als je het vervolg in deel 2 wil lezen. Je krijgt er 10 leuke, mooie, en soms verrassende tips om deze beide regio’s verder te ontdekken. Met onder andere een bezoek aan de Mont Saint-Michel, Cancale, Saint-Malo, Quiberon, Carnac, Île d’Oléron.
Maar we maakten ook nog een andere leuke ROADTRIP DOOR FRANKRIJK, met o.a. een bezoek aan Reims, Beaune, de ‘Route des Grands Crus’, de Gorges du Verdon, Carcassonne en nog veel meer.
Klik dus ook zeker door om meer te weten over deze roadtrip ! 🤩
NIEUWSBRIEF
Wil je geen enkel nieuw bericht missen? Klik dan HIER om je in te schrijven op mijn nieuwsbrief, dan ben je steeds als eerste op de hoogte van een nieuwe blog!
Je kan me ook volgen via mijn FB-pagina en Instagram door bovenaan dit bericht op de BUTTONS te klikken. Of door op die socials Nickys leef en beleef blog in te tikken. 
Klik HIER om naar de Homepage terug te gaan.
Wat een interessante blog! Ik ben er zelf nog nooit geweest maar ooit hoop ik de stranden van Normandië te bezoeken. Lijkt me, ook 80 jaar later, nog erg indrukwekkend.
Bedankt voor je reactie Jesssie. Het is inderdaad een aanrader om de D-Day stranden te bezoeken. Hier kan niemand onverschillig bij blijven…
Alweer een interessant en uitnodigend reisverslag, Nicky! Ik noteer dat ik daar ooit toch eens heen moet.
Groetjes, fAnita
Bedankt voor je fijne reactie Anita.
Heel mooi reisverslag Nicky, prachtige foto’s, mooi geschreven, echt een aanrader om eens te gaan bekijken. Bedankt.
Bedankt voor jullie fijne reactie. En ja, het is echt wel een aanrader …
Een leerrijke reis om te lezen en mooie foto’s.
Dankjewel voor je fijne reactie Andrea
alweer een mooi verslag dat je heel veel zin geeft om deze interessante plekken te bezoeken!
Bedankt voor je reactie Annita. Het is inderdaad een aanrader…
Hoi Nicole, wat een leuke beschrijving alweer. Hier in Oostende heb je ook zo’n domein in de duinen waar je doorheen kan wandelen met een open lucht museum… is ook indrukwekkend. Vele groetjes Tine
Bedankt voor je reactie Tine. En ja inderdaad, ook in Oostende heb je zo’n domein (in Raversijde dacht ik). Ook dat maakt deel van de fameuze Atlantikwall.
Ik herinner me er geweest te zijn met mijn ouders. Lang geleden, want ik woonde nog thuis. 😊 Maar ik herinner me wel dat het inderdaad ook indrukwekkend was.
Iedere keer dat we er zijn doen we er een, ik trek het niet ze allemaal in korte periode te bezoeken, er is teveel gebeurd… 😉
Daarom deden wij ook maar een deel. Het is ook wel emotioneel als je ter plekke bent. Het maakt veel meer indruk dan dat je het alles in documentaires of films ziet.
Ik wil hier zeker een keer naar toe. Normandië staat al jaren op mijn lijstje en we zouden er eigenlijk in 2021 naar toe. Maar ja… er kwam een virus tussendoor waardoor we niet mochten reizen helaas. Maar ooit ga ik deze stranden zelf bezoeken. En ik weet zeker dat er bij mij dan ontzettend veel emoties vrij gaan komen.
Zeker doen Patricia. En ik kan je al wel zeggen dat er ter plekke inderdaad veel emoties vrij zullen komen. Het is allemaal zoveel indrukwekkender daar dan het te zien in documentaires of films.